استاندارد حسابداری ۱ ارائه صورتهای مالی (مصوب ۱۳۹۷)، جایگزین استاندارد حسابداری ۱ نحوه ارائه صورتهای مالی (مصوب ۱۳۷۹) می‌شود. اجرای الزامات این استاندارد، منجر به کنارگذاری استاندارد حسابداری ۱۴ نحوه ارائه داراییهای جاری و بدهیهای جاری می‌گردد. همچنین، اجرای همزمان این استاندارد و استاندارد حسابداری ۳۴ رویه‌های حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباه، موجب کنارگذاری استاندارد حسابداری ۶ گزارش عملکرد مالی می‌شود. با اجرای الزامات این استاندارد، مفاد استاندارد بین‌المللی حسابداری ۱ارائه صورتهای مالی (ویرایش ۲۰۱۷) نیز رعایت می‌شود.
در این نوشتار که به مرور تکمیل خواهد شد به بررسی استاندارد تجدید نظر شده شماره ۱ حسابداری با تاکید بر تفاوتهای استاندارد جدید نسبت به قبلی خواهیم پرداخت:
۱- در استاندارد تجدید نظر شده تعدیلات تجدید طبقه بندی به این صورت تعریف شده است: تعدیلات تجدید طبقه‌بندی مبالغی است که در دوره جاری یا دوره‌های قبل، در سایر اقلام سود و زیان جامع شناسایی شده است و در دوره جاری، به صورت سود و زیان منتقل می‌شود.
۲- مطابق با بند مفاد ۹ استاندارد جدید مجموعه کامل صورتهای مالی شامل موارد زیر است:
الف. صورت وضعیت مالی به تاریخ پایان دوره؛ ( در استاندارد قبلی از واژه ترازنامه استفاده می شد)
ب . صورت سود و زیان برای دوره؛
پ .صورت سود و زیان جامع برای دوره؛
ت. صورت تغییرات در حقوق مالکانه برای دوره؛ ( یک صورت مالی جدید است)
ث. صورت جریانهای نقدی برای دوره،
ج .یادداشتهای توضیحی، شامل اهم رویه‌های حسابداری و سایر اطلاعات توضیحی؛
چ . اطلاعات مقایسه‌ای دوره قبل طبق بندهای ۳۶ و ۳۷ ( جدید است)
ح. صورت وضعیت مالی به تاریخ ابتدای دوره قبل، چنانچه واحد تجاری یک رویه حسابداری را با تسری به گذشته بکار گیرد یا اقلام صورتهای مالی را با تسری به گذشته تجدید ارائه نماید، یا اقلام صورتهای مالی را طبق بندهای ۳۹ تا ۴۱ تجدیدطبقه‌بندی کند. ( جدید است، با توجه به مفاد این بند استاندارد واحد تجاری گاهی اوقات باید صورت وضعیت مالی ۳ ستونه تهیه نماید)
۳- در بند ۹ استاندارد قدیم تصریح شده بود که صورتهای مالی باید وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری را به نحو مطلـوب ارائه کند لیکن در بند ۱۳ استاندارد جدید عنوان شده است که صورتهای مالی باید وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری را به طور منصفانه ارائه کند. ارائه منصفانه مستلزم بیان صادقانه آثار معاملات، سایر رویدادها و شرایط طبق تعاریف و معیارهای شناخت داراییها، بدهیها، درآمدها و هزینه‌ها در مفاهیم نظری گزارشگری مالی است. فرض بر این است که بکارگیری استانداردهای حسابداری، و در صورت لزوم افشای اطلاعات بیشتر، منجر به ارائه منصفانه صورتهای مالی می‌شود. همان طور که در ادامه خواهیم دید در استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی مفهوم ارزش منصفانه به طور گسترده استفاده خواهد شد.
